Ayçiçeği bitkisi, yetişme dönemi yüz, yüz elli gün civarındadır. Bitkinin sıcak havayı sevmesinden ötürü ortalama sıcaklık derecesi yirmi altı veya yirmi sekiz derecedir. Yapı olarak derin ve kazıklı bir kök yapısı bulunan ayçiçeği bitkisi kuraklık olaylarına karşı dirençli bir yapıya sahiptir. Her çeşit toprakta yetişme özelliği olan bitki iyi drenajlı nötr PH dengesi 7,5 olan topraklarda yani su tutma yüzdesi yüksek olan topraklarda yetişmeyi sever. Taban suyu yüksek olan topraklarda yetişmekten pek de hoşlanmayan bu bitki, tuzluluğa karşı dayanıklı bir yapıya sahiptir. Ayçiçeği bitkisinin toprakta çimlenebilmesi için gereken sıcaklık sekiz ile on derece arasında değişiklik gösterir. O nedenle de genellikle nisan başı mayıs ortası gibi ekimi işlemi yapılmaktadır. Bu şekilde erken ekimler ayçiçeği bitkisin verimini önemli ölçüde arttırmaktadır. Bu bitki genel yapısı itibarı ile soğuğa dayanıklı bir yapıda olmasından ötürü ilk beş altı yapraklı devreye kadar olan ilk donlardan etkilenmez. Ancak sıcaklığın eksi dört derecelere kadar düştüğü durumlarda bitkide olumsuzluklar görülmektedir.

Bitki için gübreleme işleminde fosfordan sekiz kilo kadar kullanılması yeterlidir. Ekim işleminde ise ilkbahar aylarında ekiminin yapılması bitkinin verimini arttırmaktadır. Ekimleri yapıldıktan sonra ayçiçeği bitkisinin etrafının mutlaka tırmıklanması gerekir. Aksi takdirde etrafında yetişen yabani otlar ayçiçeği bitkisinin gelişimin yavaşlatmaktadır. Özellikle ayçiçeği bitkisinin etrafında biten yabani otlar için trifluarin terkipli ilaçlar ekim öncesi mutlaka toprağa uygulanmalıdır. Ekiminin yapılmasının ardından belli aralık ve zamanlarda mutlaka ara çapa yapılması da gerekmektedir.

Her bir ayçiçeği bitkisinin istenen verimi verebilmesi için mutlaka aralıklarının otuz santimetre civarında olması gerekir. Ayçiçeği bitkisi ekildiği topraktan oldukça yüksek miktarda besin maddesi alır. Bu nedenle de üst üste aynı toprağa ayçiçeği ekiminden kaçınılması gerekir. Ayçiçeği ekimi yapılan toprakta bir diğer mahsul döneminde genellikle topraktan en az madde alan buğday ekimi yapılmalıdır. Ayçiçeği bitkisinin ekim işleminden sonra sulama ihtiyacı ortalama olarak sekiz yüz milimetre civarındadır. O yüzdende yağışın az olduğu dönemlerde bu aradaki su miktarının dengelenmesi verim için çok önemlidir.

Ayçiçeği bitkisinin en önemli zararlısı orobans parazitidir. Fakat bu parazitlere karşı dayanıklı hibritler her yerde bulunabilmektedir. Bunun dışında bitkide görülen diğer hastalıklar ise sap, mildiyösü, kök ve tabla çeşitleridir.

Bitkinin olgunlaşma dönemi bitkinin arkasının ve brakte yapraklarının yüzde ellisinin kahverengi alması veya dönüşmesiyle belli olur. Ancak bitkinin hasat işleminin gerçekleştirilebilmesi için tüm yaprak ve gövdenin kahverengini alması gerekmektedir. Ayrıca toplanma dönemlerinde nem oranının en düşük düzeyde olması da önemlidir. Aksi takdirde depolanma olaylarında bu yüksek oranlı yağ bulunan bitkinin tohumları kızışarak bozulur. O nedenle hasat zamanında nem oranının yüzde onun altında olması çok önemlidir. Ayçiçeği bitkisinin çiçeklerindeki matematiksel döngü bilim adamları tarafından altın oran olarak tabir edilmektedir. Doğada birçok bitki ve hayvanda bu altın oran dengesi bulunmaktadır.

1 Yorum Yapılmış "Ayçiçeği Bitkisi"